Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

πάλι θα πεις....

Πάλι θα πεις συγγνώμη
μια ακόμη φορά
"Συγγνώμη μα έμπλεξα
συγγνώμη δεν σε ξέχασα"
και θα πρέπει εγώ
ξανά να σε συγχωρήσω
και να ζήσω μες στο ψέμα σου αυτό

Εμείς που αγαπήσαμε
ποτέ μας δεν ξεχάσαμε
εκείνους που μας κράτησαν στη ζωή....

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Εσύ...

Εσύ που με κοιτάζεις με αυτή την θλίψη στο πρόσωπό σου, εσένα που εδώ και πάρα πολύ καιρό σε βασανίζει το ερώτημα " τι είναι ακριβώς η φιλία". Η φιλία για τον κάθε ένα είναι ένα διαφορετικό, μοναδικό και ανεπανάληπτο αίσθημα. Υπάρχουν για τον κάθε έναν κάποιες σταθερές βάσεις με τις οποίες μπορείς να χτίσεις μια φιλία πάνω. Αυτές οι βάσεις η αλλιώς θεμέλια μπορώ να τις συνδυάσω με το γνωστό σε όλους παραμύθι με τα τρία γουρουνάκια. Τα θεμέλια είναι τριών ειδών, είτε αχυρένια, είτε ξύλινα, είτε πέτρινα. Ο διαχωρισμός αυτός γίνεται με το πως θα ξεκινήσει αυτή η φιλία και το πως θα διατηρηθεί η ξεθωριάσει
Τώρα θα μου πεις στην κατάστασή σου, ότι τώρα λέω βλακείες και όμως για πρόσεξε. Αν πάρουμε και τις τρεις βάσεις και προσθέσουμε πάνω τους τα χρόνια που μοιραστήκατε μαζί, τα γέλια, τις συζητήσεις, τους τσακωμούς, τα κλάματα, τους πόνους, τα αισθήματα που νιώσατε ο ένας για τον άλλον και όλες τις αναμνήσεις που έχετε, τότε θα δεις ποια βάση θα εξακολουθεί να στέκεται αγέρωχη.

Η αχυρένια βάση θα σπάσει, θα γίνει κομμάτια, θα εξαφανιστεί. Βλέπεις μια τέτοια φιλία είναι βραχυχρόνια, δεν κρατιέται, δεν μένει απλά αφήνεται ελεύθερη μέχρι να διαλυθεί. Μια τέτοια φιλία τώρα θα μου πεις δεν μπορείς να ονομαστεί "φιλία", απλά ίσως "γνωριμία".
Σε βλέπω να κλαις και δεν μου αρέσει. Τα δάκρυα σου στάζουνε, το πρόσωπό σου χλωμό, τα μάτια σου κατακόκκινα και μέσα σου νιώθεις άδειος. Το ξέρω πως νιώθεις ότι είχε μια τέτοια φιλία όμως όχι, σταμάτα να το σκέφτεσαι και ας συνεχίσουμε και θα δεις

Η ξύλινη βάση έχει περίπου 80% πιθανότητα να σπάσει και αν δεν σπάσει θα ταλαντεύεται μέχρι τα ξύλα γεράσουν και κομματιαστούν.
Σε βλέπω προβληματισμένο τώρα. Με ψυχραιμία θα καταλάβεις πως ίσως είσαι σε αυτό το στάδιο, ίσως να ταλαντεύσαι, δεν σημαίνει όμως πως δεν μπορεί να αλλάξεις τα θεμέλια. Βέβαια και οι δύο πρέπει να προσπαθούν γι'αυτο το επίτευγμα

Η καλύτερη, πιο σταθερή και αμοιβαία φιλία είναι η πέτρινη. Δεν σπάει ποτέ. Όσες φουρτούνες και να περάσει αυτή μένει εκεί γιατί είναι ασταμάτητα προστατευτική. Αυτή είναι μια φιλία που ίσως δεν σπάει ποτέ. Είναι μια φιλία γεμάτη συναισθήματα. Θα μπορούσα να πω πως αυτή η φιλία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι άλλο, ακόμα πιο φανταστικό.
Το ξέρω, το ήθελες και ακόμα το θέλεις αυτό το φανταστικό, ζεις με την ελπίδα του όμως αρκείσαι και με υποκατάστατες ασχολίες που σε κάνουν να το ξεχνάς. Φίλε, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Να το ξέρεις, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί απο λεπτό σε λεπτό.

Και θα σου πω και κάτι άλλο, άσχετο με τα προηγούμενα αγαπητέ μου φίλε, η γνωστή σε όλους φράση " Ο πραγματικός φίλος στις κακές στιγμές φαίνεται" είναι εντελώς λανθασμένη. Όλοι ανεξαιρέτως, φίλοι και μη, θα έρθουν κοντά σου να σου πουν ένα "είσαι καλά;" και να ενδιαφερθούν . Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην ενδιαφερθεί για τον άλλον όταν τον βλέπει να κλαίει και να πονά. "Ο πραγματικός φίλος βρίσκεται στις χαρές σου". Εκεί που ο άνθρωπος θέλει να μοιραστεί την χαρά και την ευτυχία του τότε ακριβώς θα δεις όλους αυτούς που σε συμφωνούσαν, να απομακρύνονται, να φεύγουν, λες και δεν υπήρχαν και ο λόγος είναι η αδιαφορία για τις καλές στιγμές από τους υποτιθέμενους "φίλους" σου αλλά και η ζήλια μερικές φορές αφού και αυτοί θα ήθελαν να βρίσκονται στην θέση αυτή. Ο πραγματικός φίλος είναι στα παντά.

Αγαπητέ μου φίλε,
Σε βλέπω κάθε μέρα, και στις καλές σου και στις κακές σου, σε συμπονώ γιατί καταλαβαίνω τι περνάς, σε βλέπω απέναντί μου συνέχεια στο ίδιο σημείο να κάνεις ότι κάνω. Σου συμπαραστέκομαι γιατί στέκοντας δίπλα σε εσένα σε κάθε σου πρόβλημα είναι σαν να λύνω τα δικά μου προβλήματα και τις δικές μου απορίες. Το τελευταίο που έχω να σου πω είναι να μην χάνεις ποτέ μα ποτέ την ελπίδα σου, ακόμα και εκεί που ξέρεις πως είναι το τέλος εσύ να ελπίζεις.
Σε αφήνω για σήμερα φίλε,

Στο αγαπημένο μου είδωλο από τον καθρέφτη δίπλα απ'το κρεβάτι...