Πολλά συνέβησαν εδώ και 3 χρόνια. Κάποια καλά και κάποια που κατάφεραν να με γονατίσουν. Πριν λίγο καιρό προσπάθησα να φέρω στο νου μου παλιές καταστάσεις και συμβάντα. Παλιοί φίλοι χάθηκαν μέσα στο χρόνο μετά από παράξενες καταστάσεις, παρεξηγήσεις που κατέληξαν σε τσακωμούς, μέχρι και ο θάνατος με επισκέφτηκε.
Θυμήθηκα τον στίχο "Όποιο μέλλον και να ζήσω,πάντα βρίσκω παρελθόν μπροστά μου. Κι όλα αυτά που φοβάμαι είναι ακόμα εδώ". Σε ένα βαθμό υπάρχει αλήθεια, γιατί όντως σε κάθε σου βήμα το παρελθόν σε ακολουθεί.
Υπάρχει όμως λόγος να επιστρέφεις πίσω και να αναπολείς το παρελθόν εφόσον σε περιμένει ένα μέλλον με καινούργιες περιπέτειες??...
Μπορεί να χάθηκαν φιλίες παλιές αλλά έδωσαν χώρο σε καινούργιες να μπουν και πιο δεμένες φιλίες αποφεύγοντας τα λάθη του παρελθόντος. Καινούργια ενδιαφέροντα που κάλυψαν την μιζέρια του πριν. Γενικά.. εξέλιξη
Δεν νομίζεται ότι είναι παράξενη η ζωή?? Κατά την γνώμη μου αυτό την κάνει και όμορφη. Αυτή η συνεχής αλλαγή διάθεσης σε βοηθά να καταλάβεις και να προσπαθείς ακόμη περισσότερο κάθε φορά για να γίνεις πιο ώριμος και πιο "μεγάλος"....
P.S. Η ζωή έχει τα πάνω και τα κάτω της και γι'αυτό για να κρατηθούμε γερά βλέπουμε πάντα το ποτήρι μισό-γεμάτο :)
